Praktische theologie, doctor in de wijsbegeerte

Het doel van de PhD-opleiding in praktische theologie is om kennis te ontdekken en uit te breiden en de onderwijscompetentie in praktische theologie te vergroten. Praktische theologie is de theologisch gepositioneerde, interdisciplinaire studie van de praktijken van religieuze gemeenschappen en de tradities en sociale contexten die deze praktijken vormgeven en uitdagen. De praktijken van elke religieuze gemeenschap ondersteunen en transformeren die gemeenschap door haar gedeelde waarden te belichamen en haar fundamentele verhalen uit te voeren. Voorbeelden van dergelijke praktijken zijn onder meer liturgische rituelen; daden van dienstbetoon, gerechtigheid en mededogen; praktijken van opvoeding, opvoeding en vorming, en de overdracht van de traditie van een gemeenschap aan anderen binnen nieuwe culturele en sociale contexten. Religieuze praktijken komen voor in alle geloofstradities, zij het met hun unieke geschiedenis en institutionele setting en hun kenmerkende heilige teksten, rituelen, symbolen en theologische opvattingen.

Het PhD-programma in praktische theologie aan de Boston University School of Theology , hoewel gepositioneerd als een theologische studie van christelijke praktijken met betrekking tot de teksten, ideeën, geschiedenis en instellingen van die specifieke traditie in haar verschillende verschijningsvormen, moedigt de vergelijkende studie van die praktijken met andere aan. religieuze tradities en vanuit het standpunt van verwante disciplines en methodologieën zoals geschiedenis, sociologie, psychologie, culturele antropologie, rituele theorie, filosofie en ethiek. Zoals bij alle opleidingen aan de Universiteit van Boston, hoeven studenten zich niet te identificeren als aanhangers van het christendom of enige religieuze traditie om aan deze studie deel te nemen.

Bij het bestuderen van de praktijken van religieuze gemeenschappen is het doctoraatsprogramma in praktische theologie ontworpen om studenten voor te bereiden op het begrijpen en beoordelen van de hedendaagse situatie, historisch en systematisch na te denken over de belichaamde geloofsgetuigenis van de kerk, en om getrouwe en effectieve strategieën voor de christelijke praktijk te ontwikkelen. Hoewel het een gemeenschappelijke structuur en een ecclesiologisch centrum heeft, benadrukt deze voorbereiding het specifieke karakter van de context. Het vereist een diversiteit in focus die solide interdisciplinaire vaardigheden en een sterk integratief inzicht vereist. De primaire interdisciplinaire partners en methodologische benadering bij het bestuderen van religieuze praktijken zullen moeten worden gekozen in relatie tot de specificiteit van de praktijken in kwestie en zullen specifieke problemen moeten aanpakken. Tegelijkertijd zijn er gedeelde taken waarop het PhD-programma elke student voorbereidt.

Ten eerste moeten studenten in staat zijn om een dikke beschrijving, analyse en interpretatie van praktijken te geven. De individuele student benadert deze beschrijving doorgaans primair vanuit één bepaald vakgebied (bijvoorbeeld als historicus of als socioloog). Daarom moet de student vertrouwd raken met een bepaalde taal en onderzoeksmethode. Toch vereist de studie van praktische theologie sterke interdisciplinaire vaardigheden en een sterk integratief inzicht. Een theologisch begrip van praktijken binnen hun context is nooit alleen een empirische of historische wetenschap, maar vertrekt vanuit een hermeneutisch gedefinieerde situatie en maakt gebruik van interpretatieve vaardigheden die de betekenis van menselijk handelen aan het licht brengen, waardoor rijk gestructureerde 'lezingen' ervan mogelijk worden.

Ten tweede moeten studenten praktische theologie zich bezighouden met kritische en vergelijkende theologische reflectie. De discipline van de praktische theologie gaat voorbij een initieel en meer beschrijvend moment in de richting van de voortdurende creatieve taak om de praktijk opnieuw voor te stellen en te transformeren. Daarbij vereist de discipline van alle promovendi het vermogen om systematisch en historisch na te denken over de overtuigingen en praktijken van het christelijk geloof en om vragen te stellen en oordelen te vormen over de gedeelde visies op goedheid, schoonheid en waarheid die in de heilige teksten vervat zijn. , rituelen en patronen van de gemeenschap van die traditie, altijd in gesprek met andere religieuze en seculiere tradities. Op deze manier wordt praktisch theologisch onderzoek nooit gereduceerd tot louter een beschrijving enerzijds, of een capitulatie voor praktische overwegingen, institutionele traagheid en contextuele krachten, anderzijds.

Ten derde zal het doctoraatsprogramma in praktische theologie studenten voorbereiden om gecontextualiseerde strategieën te ontwikkelen voor het ondersteunen en transformeren van de praktijk in nauwe relatie met de institutionele behoeften van geloofsgemeenschappen en de doorleefde religieuze ervaring van personen in hun sociale, politieke en culturele setting. In deze taak zullen studenten ook de dialoog moeten aangaan met een reeks disciplinaire partners, zoals de kunsten van muziek en retoriek of de wetenschappen van het onderwijs, organisatiemanagement en communicatie. Deze benadering van praktische theologie verschilt van degene die het beschouwen als een curriculum dat is ontworpen om christelijke bedienaren voor te bereiden of als een verzameling professionele vaardigheidscursussen door de focus op de geïntegreerde interpretatie van een religieuze traditie, van de problemen waarmee die traditie wordt geconfronteerd, en van de rollen. gespeeld door alle disciplines van het theologisch onderwijs en de verschillende kunsten en wetenschappen bij het aanpakken van die problemen. Ten tweede verschilt deze benadering van theologische opvoedingsopvattingen die de disciplines verdelen in klassieke disciplines die een essentiële kern vormen en vervolgens praktische disciplines die de kern slechts 'toepassen'. In het PhD-programma aan de Boston University School of Theology is de praktijk de toepassing en bron van theologische normen. Ten derde, hoewel deze benadering van praktische theologie de studie zou omvatten van praktijken die traditioneel 'pastoraaltheologie' worden genoemd (gericht op het leiden van liturgie en ritueel, prediking, evangelisatie, religieuze opvoeding en vorming, sociale actie en outreach, gemeenschapsopbouw en organisatie ), hier is de beoefenaar van de praktijk de geloofsgemeenschap zelf, niet alleen of in de eerste plaats een priesterschap of de geestelijkheid. Het voorgestelde programma breidt daarom het oudere 'klerikale' paradigma van praktische theologie uit.