PhD in algemene antropologie

De breed opgevatte doctoraatsopleiding (algemene) antropologie richt zich op menselijk gedrag, handelen en cognitie zowel in hun biologische (genetische) aspecten als in hun evolutionaire, sociale en/of omgevingsgebonden variabiliteit. Zijn algemene antropologische benadering komt voort uit de veronderstelling dat (a) het alleen een verscheidenheid en variabiliteit van gedrag, actie en cognitie is die kan spreken over het karakter van het menselijk bestaan, en dat (b) het noodzakelijk is om over dit bestaan te spreken door manier van een synthetiserende combinatie van biologisch-empirische, cultureel-interpretatieve en reflexief filosofische methoden. Het wordt ondersteund door de (Anglo-Amerikaanse) opvatting van integrale algemene antropologie als een discipline die zowel biologische als sociaal-culturele aspecten van mensen bestudeert, opgevat als complexe organismen begiftigd met taal, denken en cultuur (begiftigd met een vermogen van semiotische, symbolische representatie ).

Deze veronderstelling wordt verbreed door bepaalde aspecten van de (Duitse en Franse) filosofische en historische antropologie. Een dergelijke opvatting van (algemene) antropologie houdt rekening met zowel de diversiteit van menselijke culturen als de gemeenschappelijke karakteristieke kenmerken van de mensheid (zowel gedeeltelijke evolutieprocessen als algemene kwaliteiten van biologische en culturele evolutie van de mens).

Promovendi kiezen een van de vier specialisaties van deze opleiding:

• filosofische antropologie,
• historische antropologie,
• psychologische antropologie en menselijke ethologie, of
• sociale en culturele antropologie.

Algemene antropologie is een in wezen synthetische (dwz combineert een verscheidenheid aan relatief onafhankelijke benaderingen) en vergelijkende discipline, evenals een gebied dat analytisch kritisch en reflexief is. Deze opvatting van (algemene) antropologie gebruikt (volgens geselecteerde specialisatie) zowel empirische (of statistische) methoden van biologische wetenschappen (of biomedische wetenschappen, empirische psychologie of demografie) als interpretatieve methoden van sociale en culturele antropologie (of etnografie) en historische , of analytische en reflexieve methoden van filosofische en hermeneutische antropologie. Een belangrijke nexus van het studieprogramma wordt gevormd door een cultuurtheorie (gezien als een semiotisch systeem overgedragen door sociaal leren), of het nu wordt toegepast in voornamelijk culturele en constructivistische interpretaties, of in interpretaties die voortkomen uit co-evolutie van genen en cultuur, of in studies van de cultureel geconditioneerde frequentie van biologische en/of neuropsychologische manifestaties.

Het doel van de opleiding antropologie is om studenten voor te bereiden op academisch onderzoek op het niveau dat de hedendaagse wetenschap vereist. Studenten combineren kennis uit alle vakgebieden in een holistische benadering van het bestuderen van mens en bevolking om etnische en sociale verschillen te overwinnen, en in een poging om huidige processen in hun historische en culturele context te observeren.

Afgestudeerden, bekwaam in methoden en praktische aspecten van wetenschappelijk onderzoek met betrekking tot de algemene antropologische disciplines, zijn in staat om veldonderzoek te doen naar antropologische kwesties in overeenstemming met hun specialisaties met inachtneming van de ethische code van een wetenschapper. Ze zijn in staat om de resultaten van hun wetenschappelijk werk nauwkeurig te formuleren om ze te publiceren in hoogwaardige tijdschriften of om ze op verantwoorde wijze te populariseren. Ze zijn gekwalificeerd voor onderwijsfuncties aan universiteiten of hogescholen, verantwoordelijke functies in wetenschappelijke instituten, stichtingen, NGO's of overheidsafdelingen (zoals departementen van arbeid en sociale zaken, gezondheid en zorg, thuiskantoor en buitenlandse zaken) en de media op het gebied van het populariseren van de bevindingen van de antropologie, wetenschap en geesteswetenschappen.