Doctor in de toegepaste micro-en nanosystemen

PhD in Applied Micro en Nanosystemen

Micro- en nanotechnologie is uitgegroeid tot een zeer breed terrein, verspreid over alles, van natuurkunde tot materiaalkennis, scheikunde en elektronica, en nog veel meer.

Het PhD-programma in de Toegepaste micro- en nano-systemen leidt wetenschappers met een brede kennis in de micro- en nano-systeem technologieën. Dit wordt een steeds belangrijker onderdeel van ons dagelijks leven, in allerlei 'slimme systemen ", zoals bijvoorbeeld sensoren geïntegreerd in mobiele telefoons, apparatuur voor medische diagnose, voor de bewaking van het milieu en voor de instrumentatie in industriële processen.

Academisch wordt voortgebouwd op een brede waaier van techniek en wetenschap: Elektronica, product design / engineering, materiaal-learning, informatica en chemische verwerking, en de fundamentele natuurkunde. Het onderzoek training, variërend van ontwerp en wiskundige modellering met geavanceerde software tools, de fabricage en karakterisering van nationale leider clean room laboratoria.

Het laboratorium bij USN, samen met complementaire laboratoria in Oslo en Trondheim, vormt "NorFab", dat is de investering van de Raad voor Onderzoek in de infrastructuur. Het programma is nauw verbonden met de industrie cluster die regionaal en nationaal niveau bestaan. Deze strakke verbinding met de industrie is uniek onder de Noorse PhD-programma's. Het programma is onderdeel van het reseach school "Nano Network" met nationale arbeidsmarkt, waar de rol van USN is om zich te concentreren op geïntegreerde, complete systemen met directe industriële relevantie. Internationaal wordt de academische omgeving nauw samen met vooraanstaande onderzoekscentra in Europa, Noord-Amerika en Oost-Azië.

Het PhD-programma's kerngebieden zijn:

1. Echografie voor medische, maritieme en industriële toepassingen. Taken in ontwerp en fabricage / integratie van ultrasone transducer, zoals beeldvorming van inwendige organen of voor het onderzoeken van de zeebodem.
2. Miniatuurformaat energiebronnen, bv. energie oogsten uit de omgeving voor de voeding van ontoegankelijke systemen (zoals instrumentatie op windmolen of binnen de banden).
3. Biomedische componenten: Voor een snellere diagnose en implanteerbare sensoren voor het bewaken van de gezondheid van de patiënt.
4. Hoogfrequente componenten: Next-generation radio-, communicatie- en radarsystemen.
5. Micro-optica: Thin polymeer films voor laser projectoren en microlenzen.
6. Meetsystemen voor veeleisende omgevingen: hoge temperaturen (zoals in oliebronnen, vliegtuigmotoren of thermo-elektrische generatoren), lage temperaturen (zoals precisiemetingen op vloeibare stikstof temperaturen), mechanische schokken etc. stelt eisen aan de fabricage methoden die oplossingen verschilt van de traditionele technologie nodig.