Afgestudeerden hebben een gedegen kennis van de huidige trends in het vakgebied en zijn in staat een creatieve benadering toe te passen op het relevante bronnenmateriaal. Afgestudeerden zijn in staat om te werken met originele Latijnse documenten, zoals literaire en diplomatieke manuscripten, incunabelen, paleotypes en oude drukken, en zijn in staat om deze te interpreteren en voor te bereiden voor publicatie en vertaling. Na een opleiding in filologie en literatuurgeschiedenis en een grondige kennis van relevante historische disciplines (codicologie, paleografie, diplomatica) en cultuurgeschiedenis, zijn afgestudeerden in staat om middeleeuwse en vroegmoderne werken in de context van hun tijd te plaatsen en ook om ze te interpreteren als een factor die de cultuur en samenleving van latere tijdperken beïnvloedde.

In een doctoraat bewijzen studenten hun vermogen om origineel onderzoek te doen. Idealiter zou dit onderzoek moeten leiden tot de publicatie van een artikel of een boek. De vormende waarde van een doctoraat kan niet worden overschat: vaardigheden verwerven op het gebied van creatief en origineel denken, probleemoplossing, kritisch lezen, analyseren en synthetiseren. Het onderwerp van de graad moet bijdragen aan ons begrip van de Romeinse beschaving en haar bijdrage aan de westerse beschaving (politieke theorie, filosofie, religie, literatuur, theater, film, religie, architectuur, enz.).